بسمه تعالی
سخنرانی حضرت آیت الله حاج شیخ جواد مروی در مسجد امام باره شهر بانکوک
حضرت آیت الله حاج شیخ جواد مروی در ادامه سفر خود به جنوب شرق آسیا، به دعوت شیعیان شهر بانکوک ، ضمن حضور در مسجد امام باره، پس از اقامه نماز مغرب و عشاء، در مراسم عزاداری رحلت پیامبر رحمت حضرت محمد بن عبدالله صلی الله و آله و سلم شرکت نموده و سخنانی به شرح ذیل ایراد نمودند:
بسم الله الرحمن الرحیم. الحمدلله الذی صغرت فی عظمته عبادة العابدین و حصرت عن شکر نعمته السنة الحامدین و قصرت عن ادراک جلاله افکار العالمین و صلی الله علی سیدنا و نبینا، حبیب قلوبنا و طبیب نفوسنا ابی القاسم المصطفی محمد (ص) و علی اهل بیته الطاهرین. صلاةً ترغم أنوف الجاحدین.
قال الله تعالی فیکتابه الکریم: «يَا أَيُّهَا النَّبِيُّ إِنَّا أَرْسَلْنَاكَ شَاهِدًا وَمُبَشِّرًا وَنَذِيرًا ، وَدَاعِيًا إِلَى اللَّهِ بِإِذْنِهِ وَسِرَاجًا مُنِيرًا».
يَا مَبْدَأ الكُلِّ إلَيْكَ المُنتَهَى كَ الجَلاَلُ وَ الجَمَالُ وَ البَهَاء
يَا مُبْدِعَ العُقُولِ وَ الأرْوَاحِ وَ مُنْشِئَ النُّفُوسِ وَ الأشْبَاحِ
كَلَّ لِسَانُ الكُلِّ عَن ثَنَائِكَ وَ ضَلَّ في بَيْدَاءِ كِبْرِيَائِك
از اسباب سعادت خودم می دانم که در شب رحلت نبی گرامی اسلام و شهادت آقا امام حسن مجتبی علیهما الصلاة والسلام در بین جمعی هستم که از صدها سال قبل، حضور اسلام و تشیع در منطقه سیام و کشور تایلند، مدیون اجداد اینان است.
در این جلسه با عظمت نکاتی را راجع به وجود نازنین پیامبر مکرم اسلام صلی الله علیه و آله و سلم عرض می کنم:
نکته اول: با یکی از علمای بزرگ رابطة العالم الاسلامیه در مکه گفتگو می کردم. او در جمعی در اعتراض به شیعه و خطاب به بنده اعلام کرد که همه توجه شما به آل پیامبر (ص) است و نسبت به شخص آن حضرت توجه ویژه ندارید.
پاسخ دادم؛ اگر می خواهید جایگاه نبی اکرم (ص) را در بین شیعیان و علمای شیعه بدانید، روایتی را برای شما بیان می کنم. روایتی که در معتبرترین کتاب روائی شیعه یعنی اصول کافی شریف آمده است. خلاصهروایت این است: « عَنْ أَبِي هَارُونَ مَوْلَى آلِ جَعْدَةَ قَالَ: كُنْتُ جَلِيساً لِأَبِي عَبْدِ اَللَّهِ (ع) بِالْمَدِينَةِ فَفَقَدَنِي أَيَّاماً ثُمَّ إِنِّي جِئْتُ إِلَيْهِ فَقَالَ لِي لَمْ أَرَكَ مُنْذُ أَيَّامٍ يَا أَبَا هَارُونَ فَقُلْتُ وُلِدَلِيغُلاَمٌ فَقَالَ بَارَكَ اَللَّهُ فِيهِ فَمَا سَمَّيْتَهُ قُلْتُ سَمَّيْتُهُ مُحَمَّداً».
ابوهارون میگوید در مدینه هر روز خدمت امام صادق علیه السلام می رسیدم. چند روز شرفیاب نشدم. وقتی خدمت حضرت رسیدم فرمودند: ابوهارون چند روز است که نمی بینم تو را. به ایشان عرض کردم آقا خدا یک پسر به من داده است. پرسیدند اسمش را چه گذاشتهای؟ عرض کردم اسم او را هم نام پیامبر (ص)، محمد گذاشتهام، «فَأَقْبَلَ بِخَدِّهِ نَحْوَ اَلْأَرْضِ وَ هُوَ يَقُولُ مُحَمَّدٌ مُحَمَّدٌ مُحَمَّدٌ حَتَّى كَادَ يَلْصَقُ خَدُّهُ بِالْأَرْضِ ثُمَّ قَالَ بِنَفْسِي وَ بِوُلْدِي وَ بِأَهْلِي وَ بِأَبَوَيَّ وَ بِأَهْلِ اَلْأَرْضِ كُلِّهِمْ جَمِيعاً اَلْفِدَاءُ لِرَسُولِ اَللَّهِ صَلَّى اَللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ» تا حضرت صادق(ع) نام پیامبر(ص) را شنیدند، در حالی که نام محمد را تکرار می گردند، صورت خود را به سمت زمین آوردند به شکلی که نزدیک بود گونهشان به زمین بچسبد، فرمودند؛ جان خودم، فرزندانم، اهل و عیالم و جان پدر و مادرم و همه اهل زمین فدای پیامبراسلام(ص) باد.
گفتم آقایان نگاه ما به پیامبر (ص) نگاه رئیس مذهب شیعه امام جعفر صادق علیه السلام است.
براداران و خواهران؛ دعا و شعار شیعه در طول زندگی خودش این است : « اَللّهُمَّ اجْعَلْ مَحْیاىَ مَحْیا مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ وَ مَماتى مَماتَ مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ». معنای دعا این است که خدایا زندگانی ما همانند زندگی پیامبر اسلام(ص) و اهل بیت علیهم السلام باشد. با این شعار سوال این است که آیا نباید زندگی نبی مکرم اسلام (ص) را بشناسیم تا بتوانیم زندگی خود را با آن تطبیق دهیم و این دعایی که هزاران بار در طول زندگی خواندهایم لقلقه زبان نباشد؟
با توجه به همزیستی پیروان مکتب اهل بیت علیهم السلام، با برادران اهل سنت و پیروان سایر ادیان در این کشور، به چند فراز از زندگانی پیامبر گرامی اسلام (ص) اشاره می کنم:
سوال این است که آیا پیامبر اکرم(ص) به یکباره آمد در کنار کعبه و بدون مقدمه به مردم فرمود: «قولوا لا إلَهَ إلَّا اللَّهُ تُفلِحوا»؟ ابداً چنین نبود. بلکه آن حضرت بعد از اینکه تا40 سالگی با رعایت اخلاق و امانتداری بین مردم زیسته بود، به آنان گفت اگر من محمد به شما بگویم پشت این کوه صفا یک لشکر صف کشیده و می خواهد به مکه حمله کند شما این قول مرا میپذیرید؟ همه گفتند بله چرا که تاکنون جز راستی و امانت داری از تو ندیده ایم و هرچه بگوئی آن را قبول میکنیم. وقتی حضرت این اقرار را از مردم گرفتند فرمودند: اکنون به شما میگویم:«قولوا لا إلَهَ إلَّا اللَّهُ تُفلِحوا» روش شیعهی پیرو نبیمکرم اسلام(ص) هم باید امانت داری و حسن خلق در حد اعلا باشد، تا وقتی گفت من پیرو پیامبر و اهل بیت علیهم السلام هستم، دیگران بخاطر این صفاتی که دارد، پیام او را بپذیرند.
در جمع نخبگان و علمائی که در مجلس حضور دارند حدیثی از امام صادق(ع) بیان میکنم.
حضرت فرمودند: «إنّ الله عز و جل أدّب نبیّهُ فأحسن أدبهُ فلمّا أکمل لهُ الأدب قال و إنّک لعلى خُلُق عظیم ثُمّ فوّض إلیه أمر الناس و الأُمّه لیسُوس عباده». امام صادق(ع) می فرماید خدا پیغمبر(ص) را ادب کرد به تادیب خدائی، کار به جائی رسید که حضرت حق او را مخاطب قرار داد و فرمود: تو دارای خلق عظیم هستی. بعد از اینکه این رتبه را خدا به پیغمبر(ص) اعلام کرد، آنگاه بود که امر مردم و دین را به آن حضرت داد تا رهبری امت را در دست گیرد.
هرکس دیگر هم که بخواهد در این مسیر باشد مقدمه اولش حسن خلق و امانتداری است.
امروز بر مزار شیخ احمد قمی حاضر شده بودیم، به دوستان گفتم دلیل خضوع پیروان بودا، برادران اهل سنت و شیعیان، کنار قبر وی این است که مردم و حکومت به او لقب امانت دار داده اند. یعنی جد شما اخلاق امانت داری را از خود بروز داد و این امر سبب شد که همه نحله ها و گرایش ها در مقابل او خاضع باشند. امروز همین توقع از فرزندان شیخ احمد قمی می رود. یعنی بودائی ها و برادران اهل سنت ما باید امانت داری را در شما ببیند. اینگونه است که میشود اسلام را تبلیغ کرد و این دعا به اجابت برست که:« اَللّهُمَّ اجْعَلْ مَحْیاىَ مَحْیا مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ وَ مَماتى مَماتَ مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ»
در رابطه با حسن خلق نیز در شب شهادت امام حسنمجتبی(ع)، عرض می کنم روایتی در مجامیع حدیثی شیعه داریم که از حیث سند بینظیر و از حیث محتوا بسیار بلند. « عن احمد بن عمران البغدادی عن ابی الحسن عن ابی الحسن عن ابی الحسن عن الحسن عن الحسن عن الحسن إنّ احسن الحسن الخلق الحسن» امام حسن مجتبی می فرمایند، بهترین نیکوئی ها برای یک انسان مسلمان و کسی که ادعا می کند پیرو ما اهل بیت است، حسن خلق و اخلاق نیکو میباشد.
با توجه به اینکه جمعیت متراکم و هوا هم گرم است زیاد وقت نمی گیرم.
نکته دیگری که بسیار مهم است و درسی است که از زندگی پیامبر(ص) و اهل بیت(ع) باید بیاموزیم، در کلام امیر مومنان علیه السلام در نهج البلاغه شریف آمده است.
نهج البلاغهای که دانشمند مسیحی دکتر شُبلی شُمیّل میگوید من هزار بار نهج البلاغه را خوانده ام، برای هزار و یکمین بار که میخوانم، باز مطالب تازه ای در آن پیدا می کنم.
دیدگاه طنطاوی عالم بزرگ اهل سنت در مقدمهاش بر نهج البلاغه خواندنی است.
حضرت امیرالمومنین علی علیه السلام زندگانی پیامبر اسلام(ص) و اهل بیت علیهم السلام را در یک نکته خلاصه کرده و میفرماید: « أَيُّهَا النَّاسُ لَا تَسْتَوْحِشُوا فِي طَرِيقِ الْهُدَى لِقِلَّةِ أَهْلِهِ». مردم اگر راه هدایت را پیدا کردید، از کمی افراد وحشت نکنید. راه هدایت راه نبی اسلام(ص) و اهلبیت(ع) است. اگر کم هستید، احساس وحشت نداشته باشید. بلکه تلاش کنید دیگران را با این معارف آشنا کنید. اگر در طریق هدایت هستید، تلاش کنید دست دیگران را بگیرید.
قضیه آمدن پیامبر اکرم(ص) را به طائف شنیده اید. آن حضرت به طائف رفتند و در اجتماع مردم فرمودند: «قولوا لا إلَهَ إلَّا اللَّهُ تُفلِحوا». آن حضرت را سنگ باران کردند به طوری که از کنار ناخنهای ایشان خون جاری میشود. هیچ کس دعوتش را اجابت نمیکند. پیامبر(ص) از طائف خارج شدند و کنار باغ انگوری زیر درختی برای استراحت نشستند. پیرزنی حضرت را دید و از باب دلسوزی ظرف انگوری به غلام خود داد که برای حضرت بیاورد. وقتی حضرت چشمشان به این غلام افتاد فرمودند اهل کجا هستی؟ گفت اهل نینوا هستم. می فرماید از شهر برادرم یونس بن متی هستی. غلام متحیر شد که چگونه فردی بین کفار قریش، یونس بن متی را میشناسد. سوال کرد آقا شما چه کسی هستید که یونس بن متی میشناسید؟ حضرت برای او دو سه آیه قرآن خواندند، این غلام مسیحی، مسلمان شد. بعد از مراجعت پیامبر(ص) به مکه، حضرت خدیجه سلام الله علیها می گوید: مشغول مداوای زخمهای بدن پیامبر(ص) بودم، دیدم زیر لب جملهای بیان میکند. گوش کردم، شنیدم این جمله را تکرار میکنند که عجب تجارتی بود. عرض کردم آقا چه تجارتی همه بدن مبارک شما زخمی شده، از کنار ناخن های شما خون میچکد؟ فرمودند یک نفر را به راه درست هدایت کردم.
انشاء الله ما پیروان نبی مکرم اسلام (ص) شیوه زندگی آن حضرت را سرمشق زندگانی خود قرار داده و به آن عمل کنیم.
در جلساتی که در جنوب داشتیم در ناخانسیتامارات و مسجد روح الله مباحثی را مطرح کردم. در شهرهای ستون و پوکت نیز نکاتی را بیان کردم که به هم مرتبط است. در جلسات آینده هم نکات دیگری را خواهم گفت. خواهش من خصوصا از جوانان این است که این مطالب را مورد توجه قرار دهند.
خدایا در شب رحلت پیامبر گرامی اسلام(ص) و شهادت آقا امام حسن مجتبی(ع) به همه ما توفیق بده که معالم دین را بیاموزیم و به آن عمل کنیم.
خدایا روح و بشارتی از این مجلس به ارواح بزرگانی که در این سرزمین به اسلام خدمت کردند، از مرحوم شیخ احمد قمی تا کنون که با تلاشهای خودشان آموزه های دینی را به دیگران منتقل کردند و ما امروز سر سفره احسان آنها نشستهایم نثار بفرما.
توفیق زیارت مکه مکرمه و مدینه منوره، قبور ائمه بقیع(ع)، عتبات عالیات و بارگاه آقا علی بن موسی الرضا علیه آلاف التحیة و الثناء را به همه ما عنایت بفرما.
والسلام علیکم و رحمة الله و برکاته
تنظیم: حجة الإسلام و المسلمین دکتر شاکری