آیه الله حاج شیخ جواد مروی حفظه الله ابتدای درس خارج فقه یکشنبه، 10 اردیبهشت ماه 1402 به بیان دو نکته پرداختند که متن و صوت این بیانات را ملاحظه میفرمایید:
نکته اول: جنایت وهابیّت در هشتم شوال
دیروز هشتم شوال و سالگرد تخریب حرم بقیع بود. وهابیّت سیّئات زیادی در پرونده سیاه خودش دارد لکن بزرگترین سیّئه وهّابیت هدم مشاهد مشرفه و حرم ائمه بقیع صلوات الله و سلامه علیهم اجمعین و آثاری که از صدر اسلام باقی مانده بود.
این پرونده ننگین سیاه است و زائل نخواهد شد. البته آنها این داعیه را داشتند که اگر از مسلمانان نمیترسیدند قبر منور نبی گرامی اسلام را هم تخریب کنند و تا الآن در نوشته ها شان میبینید ناصر الدین الالبانی عالم سلفی در احکام الجنائز و بدعها[1] مینویسد یکی از بدعتهای مهم که باقی مانده این است که قبر نبی گرامی اسلام در مسجد شریف است و علنا اعلام میکند ای کاش این بدعت زائل شود و قبر مطهر نبی گرامی اسلام خراب شود و به بیرون مسجد منتقل شود.
یک رساله دکتری در دانشگاه مدینه دفاع شد با رتبه عالی با عنوان حول القبّه المبنیّه علی قبر رسول الله که دکتر مقبل هادی الوادعی مینویسد و بزرگان جامعه المدینه تأییدش میکنند و با صراحت بیان میکند وجود قبه بر روی قبر حضرت بدعت است و از مسلمانان درخواست میکند که این بدعت را برطرف کنند و قبر را به بیرون مسجد منتقل کنند.
امیدواریم با زوال این تفکر مسلمانان با اسلام واقعی آشنا شوند.
نکته دوم:
این روزها شاهد رحلت مرحوم آیه الله آقای موسوی تهرانی بودیم، عالم متخلق و متواضعی که صدها طلبه پای درس ایشان از خرمن علوم ایشان استفاده کرده اند، عالم دنیا گریزی که حتی در موتشان هم این قضیه مشهود بود با اینکه پیشنهادهای زیادی از سوی مسئولین بود که در حرم کریمه اهل بیت دفن شوند اما نزدیکان ایشان گفتند ایشان وصیت کرده اند و قبری را در باغ بهشت خریده اند و خودشان خمسش را داده اند و وصیت کرده اند آنجا دفن شوند. ایشان در حیاتشان و زندگی شان و در مماتشان برای ما الگو هستند.
همچنین شهادت مظلومانه مرحوم آقای سلیمانی را تسلیت عرض میکنم. آنچه من میشناختم ایشان فردی اخلاقی متدین و مردمی بود که شهادتشان هم گواهی مردمی بودن ایشان است. این ضایعه را هم تسلیت میگوییم ان شاء الله خداوند با عنایات خودش این انکسارها را جبران کند و اینان سر سفره احسان اهل بیت علیهم السلام حاضر باشند.
برای ترویح روح این اموات، همچنین شهدا و بزرگانمان حمد و سوره ای قرائت میکنیم.
[1]. همچنین در کتاب دیگرش با عنوان تحذیر الساجد من اتخاذ القبور مساجد.