حضرت آیه الله حاج شیخ جواد مروی حفظه الله در پایان درس خارج فقه روز چهارشنبه، دوزادهم بهمن 1401 نکاتی در اهمیت ایام البیض ماه رجب و روزه داری در آنها بیان فرمودند که قسمتهایی از آن تقدیم حضورتان می‌گردد.
ایشان فرمودند از روایات استفاده میشود در همه ماه‌های قمری ایام البیض شان ویژگیهای خاصی دارد و تأکید بیشتری بر عبادت در ایام البیض همه ماه ها شده است و در ماه رجب سیزدهم و چهاردهم و پانزدهم این ماه از ویژگی بسیار مهمی برخوردار است.
از طرفی توجه ویژه به ایام البیض ماه رجب در روایات را داریم و از طرف دیگر توجه ویژه صاحبان نفس را شاهد هستیم.
بعض اعلام تلامذه مرحوم خوئی را که از نزدیک احوالشان را شاهد بودم، وجودشان ترقب و انتظار برای رسیدن این ایام بود که گویا گمشده معنوی دارد که در این ایام باید پیدا کند.
روایتی از مرحوم سید در اقبال الأعمال در اعمال این ایام است که هر چند اسناد قوی ندارد لکن احتمال صحتش هم که باشد جا دارد توجه ویژه داشته باشیم. ایشان میفرمایند وجدناه فی المنقول عن الرسول صلّى اللّه علیه و آله انه قال: من صام ثلاثه أیام من رجب و قام لیالیها فی أوسطه ثلاث عشره و اربع عشره و خمس عشره، و الذی بعثنی بالحق انه لا یخرج من الدنیا إلّا بالتوبه[1] النّصوح.
انبوه روایات داریم که انسان همیشه باید از عاقبتش خائف باشد به هر درجه ای از کمال که رسیده باشد معلوم نیست نهایتا در امتحان الهی فائز شود و جائزه بگیرد لذا بزرگانی که چشمشان باز بوده همیشه نسبت به عاقبتشان توجه داشته اند.
در روایتی به امام عرض می‌کند اگر واقعیت شب قدر را درک کنم چه بخواهم؟ میفرمایند عافیت یعنی انتقال از این نشئه به نشئه دیگر با سلامت ایمان.
حال در روایت مذکور حضرت میفرمایند اگر این کار را انجام دهی موفق میشوی به توبه نصوح. اگر انسان احتمال این مطلب را هم بدهد نتیجه اش توفیقی بر توبه نصوح است.
یعنی آخرش ختم به خیر میشود تضمینی از این بالاتر هست؟
مرحوم شیخ محمد جواد مغنیه وقتی نماز شب میخوانده کاغذ می‌گیرد می‌نویسد قال مولانا امیرالمؤمنین علی بن ابیطالب علیهما السلام و قلم می‌افتد و سکته می‌کند و از دنیا می‌رود. نوشته‌اند که هذا آخر ما کتبه العلامه محمد واد مغنیه.
این یک جور رفتن از دنیا است.
من کسی را می‌شناسم چند ماه جبهه بود به خانواده اش خبر دادند شهید شده جنازه اش را در سرد خانه تحویل بگیرند وقتی رفتند جنازه را آوردند دیدند پلاستیک عرق کرده و زنده است آوردند او را و بالأخره خوب شد، چند سال بعد به یک جرم شخصی عجیبی که انسان تنفر دارد بگوید اعدام شد. از مرز شهادت برگشت اما عاقبت این شد.
حیف نیست انسان این گنج را از دست بدهد و همت نکند و توجه نکند به حالات خودش.
حواسمان جمع باشد به خودمان برسیم رفقا، نمیدانیم به چه زبانی به جوان‌ترها بگویم، ما که در سراشیبی هستیم و نقد عمر را باختیم، شما آغاز صعود هستید حواستان جمع باشد اگر کنار این اصطلاحات علوم مختلف به بازسازی معنوی خودتان پرداختید چیزی دستتان را خواهد گرفت و الا وای بر ما ثمّ وای بر ما مغز پر از اصطلاحات علمی باشد اما دست خالی چه فائده دارد ثم ماذا؟
این مقدمه شود برای بازسازی در این ایام که ورودمان به شهر الله الاکبر و ضیافه الله با شرائط ویژه‌اش، باشد که استفاده کنیم.
ان شاء الله کسانی که توفیقی داشتند دعا کنند برای رفع گرفتاریهای کشور اسلامی امت اسلامی، گرفتاریهای عجیبی که برای این امت حادث شده دعا کنند.
اشخاص کور باطنی که حلقه تحرکشان دست امریکاییها است در پیشاور پاکستان حدود صد نفر را به خاک و خون کشیدند. مهمترین کار اینها از بین بردن شیعیان مظلوم است. در حرم امام رضا در حرم شاه چراغ در پاکستان و افغانستان.
وقتی دختران نوجوان و جوان شیعه را در ماه رمضان با زبان روزه قطعه قطعه کردند دل انسان با تمام وجود به درد می‌آید.
ان شاء الله موفق بر بهره‌گیری از این ایام باشیم.
و صلی الله علی محمد و آله الطاهرین.